THEERAYUT PHENGSAART, MAYUMI ITO,
NAOKI HAMAYA, CARLITO BALTAZAR TABELIN, NAOKI HIROYOSHI: IMPROVEMENT OF JIG EFFICIENCY
BY SHAPE SEPARATION , AND NOVEL METHOD
TO ESTIMATE THE SEPARATION EFFICIENCY OF
METAL WIRES IN CRUSHED ELECTRONIC WASTES USING BENDING BEHAVIOR AND "ENTANGLEMENT FACTOR”, MINERALS ENGINEERING
2018, t. 129, s. 54–62, WM
Inspiracją do podjęcia badań przez
japońskich naukowców było rozszerzenie (japońskiej) ustawy recyklingowej o
odpady pochodzące z drobnego sprzętu elektronicznego z gospodarstw domowych.
Technologie recyklingu dużego sprzętu okazały się bowiem nieodpowiednie, gdyż
wytwarzały frakcje zawierające znaczny udział cennych metali razem z tworzywami
sztucznymi. Ponadto, skłębiony drut Cu obniża skuteczność separacji metodą jig
przez hamowanie ruchu cząstek w komorze separatora.
W związku z tym, klasyczną
technologię separacji grawitacyjnej (jig) uzupełniono o dodatkowe etapy. Po
separacji magnetycznej oraz eddy current, pozostały materiał, zawierający
głównie tworzywa, szkło, drewno, papier i różne metale, był klasyfikowany na
sitach rotacyjnych i rozdzielany na frakcje wymiarowe: grubą, średnią i drobną.
Następnie oddzielono w wodzie część pływającą, a pozostały materiał przesiano
przez sito o oczkach 1 mm i poddano separacji grawitacyjnej jig. Wydzielono 4
frakcje o gęstości właściwej 1.0, 1.2, 1.4 i 1.8, a składniki poszczególnych
frakcji rozdzielano ręcznie na: druty Cu, inne metale i inne materiały. Te
grupy w ramach poszczególnych frakcji stanowiły materiał wyjściowy do dalszego
przerobu z wykorzystaniem separacji jig,
która dla frakcji „druty Cu”, poprzedzona
była wstępnym etapem rozdrabniania drutu.
Zastosowano przy tym 2 metody rozdrabniania (zmiany kształtu): na krótsze odcinki proste i na dłuższe
odcinki, lecz zaginane siłą odśrodkową w komorze obrotowej. Stwierdzono, że
wstępna separacja względem kształtu powoduje wzrost skuteczności odzysku złomu
drutów Cu z 64% do 92% i 98%, zależnie od metody wstępnego rozdrabniania drutu
(zmiany kształtu).