Metodą dwustopniowego spiekania przygotowanocermetale trójskładnikowych borków. Pierwszy etap wstępnego zwiększania ziarn był krótki, przy względnie wysokiej temperaturze, aby uzyskać krytyczną gęstość i spowodować, żeby pory były niestabilne. Drugi etap w niższych temperaturach dla długiego czasu wygrzewania ułatwił dalsze zagęszczanie, przy ograniczonym wzroście ziarna występującym w wolniejszej dyfuzji granicy ziaren.

Wykazano, że w przypadku drobnoziarnistych cermetali opartych na Mo2FeB2 optymalne warunki przeróbki obejmowały: temperaturę wstępnego zgrubienia (T1) = 1160°C, czas wstępnego zgrubienia (t1) = 30 min, kolejną temperaturę spiekania (T2) = 1080°C i (t2) = 20 godz. Cermety wykazywały doskonałe właściwości mechaniczne przy wytrzymałości poprzecznej wynoszącej 2139,5 MPa i twardości 90,2HRA.

W porównaniu do konwencjonalnego spiekania próżniowego, wielkość ziaren cermetali wytworzonych techniką dwustopniowego spiekania zmniejszono z 1,89 μm do 1,21 μm.

Zaproponowano nowatorskie podejście do wytwarzania materiałów z gradientem funkcjonalnym z miedzi wolframowej o zwiększonej przewodności elektrycznej i dostatecznie wysokiej gęstości. Składa się ono głównie z trzech procedur: utleniania i ulatniania oraz infiltracji. W ten sposób udało się z powodzeniem uzyskać 98,5% teoretycznej gęstości FGM W/Cu. Podano równanie dla zwiększonej porowatości szkieletu wolframu pochodzące z modelu dynamiki kurczenia się jądra heterogennej reakcji.

Zbadano wpływ różnych stosunków proszku wolframu o różnym rozmiarze cząstek, temperaturę obróbki i czas formowania porów. Badania przy pomocy skaningowej mikroskopii elektronowej i analizy spektrometrycznej rentgenowskej z dyspersją energii wykazały, że FGM W/Cu można uzyskać metodą utleniania i ulatniania oraz infiltracji.

Wykonano szkielety wolframowe z porowatością ciągłego rozkładu gradientowego, w którym zawartość miedzi w W/Cu FGM stopniowo przechodzi z warstwy powierzchniowej do warstwy rdzeniowej. Drobny rozmiar cząstek proszku W jest korzystny dla tworzenia porowatości, to znaczy, że porowatość i amplituda zmienności porowatości próbek o większej mocy W są większe. FGM W/Cu, w których szkielety wolframu były obrabiane w wyższej temperaturze, mogą uzyskać wyższą zawartość miedzi. FGM W/Cu, w których szkielety wolframu były traktowane przez dłuższy czas, mogą uzyskać wyższą zawartość miedzi i grubszą warstwę gradientową. Makrotwardość W/Cu FGM wzrasta stopniowo od warstwy bliskiej powierzchni do warstwy rdzenia. Przewodność cieplna próbki wynosi ok. 198 W/m · K w temperaturze pokojowej i zmniejsza się wraz ze wzrostem temperatury.

Zachowanie rekrystalizacyjne tantalu zbadano w dwóch różnych trybach wyżarzania, tj. długotrwałego wyżarzania w niskich temperaturach (ang. LALT) i krótkotrwałego wyżarzania w wysokich temperaturach (ang. SAHT). Szukano wyjaśnienia, w jaki sposób przebiegu  wyżarzania wywołuje różne zmiany tekstury, ale również zmianę kształtu ziarna.

Teksturę i morfologię ziarna na każdym etapie rekrystalizacji ujawniono techniką dyfrakcji wstecznego rozpraszania elektronów (ang. EBSD). Zaobserwowano, że LALT poprawia składową tekstury {100} <100>, jednocześnie tłumiąc orientację {111} <111>; podczas gdy w SAHT zaobserwowano odwrotny trend ewolucji tekstury. Pod względem kształtu ziaren, różniącego się od prawie równoosiowych ziaren wprowadzonych przez LALT, SAHT dawało wiele wydłużonych ziaren o losowych orientacjach tj. orientacje z wyjątkiem {111} i {100} . Ustalono mechanizm powstawania wydłużonych ziaren. Oczekuje się, że wyniki tego badania dostarczą wytycznych dla optymalizacji mikrostruktury do celów rozpylania Ta.

Proszki MoO3 i Zr w stosunku molowym 1 : 1,5 mielono przy użyciu wysokoenergetycznego młyna kulowego. Proszki mieszaniny wytwarzały proszki Mo i ZrO2 przez reakcję podstawienia w stanie stałym (MoO3 + 1,5Zr → Mo + 1,5 ZrO2). Zsyntetyzowane proszki konsolidowano przez spiekanie aktywowane prądem impulsowym (PCAS) w ciągu 2 min. Następnie oceniano właściwości mechaniczne (twardość i odporność na kruche pękanie) oraz mikrostrukturę. Zarówno twardość, jak i wytrzymałość na pękanie w kompozycie Mo-1,5 ZrO2 były wyższe niż w przypadku monolitycznego ZrO2.

Regeneracja metalowych elementów maszyn i urządzeń stanowi istotny problem z punktu widzenia wydłużenia czasu ich życia, zmniejszenia odpadów i kosztów materiałowych. W artykule opisano technologie regeneracji elementów metalowych części maszyn przez natryskiwanie.

Opisano zalety i wady poszczególnych technologii: natryskiwania termicznego (plazmowego) oraz niskociśnieniowego (cold spray). Zwrócono uwagę na odpowiedni dla danego procesu dobór proszków regeneracyjnych oraz przedstawiono właściwości aplikacyjne proszków. Przedstawiono wyniki badań zregenerowanych elementów metalowych w aspekcie odzyskiwania pierwotnych właściwości mechanicznych tych elementów.

Regeneracja metalowych elementów maszyn i urządzeń stanowi istotny problem z punktu widzenia wydłużenia czasu ich życia, zmniejszenia odpadów i kosztów materiałowych. W artykule opisano technologie regeneracji elementów metalowych części maszyn przez natryskiwanie.

Opisano zalety i wady poszczególnych technologii: natryskiwania termicznego (plazmowego) oraz niskociśnieniowego (cold spray). Zwrócono uwagę na odpowiedni dla danego procesu dobór proszków regeneracyjnych oraz przedstawiono właściwości aplikacyjne proszków. Przedstawiono wyniki badań zregenerowanych elementów metalowych w aspekcie odzyskiwania pierwotnych właściwości mechanicznych tych elementów.

W celu poprawy odzysku miedzi z żużla miedziowego za pomocą procesu flotacji, przeprowadzono przemysłowe testy procesu modyfikacji, polegające na wprowadzeniu kompozytowego dodatku do stopionego żużla miedziowego, a zmodyfikowany żużel poddano procesowi flotacji w celu potwierdzenia wpływu modyfikacji. Ewolucję fazową żużla w procesie modyfikacji ujawniono przez obliczenia termodynamiczne, dyfrakcję rentgenowską, mikroskopię optyczną i skaningową mikroskopię elektronową.

Wyniki pokazują, że więcej miedzi przekształcono i wzbogacono w fazy siarczku miedzi. Zmieniła się zawartość magnetytu w zmodyfikowanym żużlu, a wartość "FeO" odpowiednio wzrosła, prowadząc do lepszej płynności stopionego żużla, co poprawiło agregację i wzrost drobnych cząstek minerałów siarczkowych miedzi. Przeprowadzono testy flotacji w obiegu zamkniętym, oryginalnych i zmodyfikowanych żużli, a wyniki wykazały, że odzysk miedzi wzrósł w sposób oczywisty z 69,15 do 73,38%, a klasy koncentratów miedziowych wzrosły nieznacznie z 20,24 do 21,69%, co dodatkowo potwierdza, że testy przemysłowe procesu modyfikacji zakończyły się powodzeniem. W związku z tym proces modyfikacji ma świetlaną przyszłość w zastosowaniach przemysłowych do poprawy odzyskiwania miedzi z żużla miedziowego.

Dostarczono model ekonomiczny, aby zrozumieć wpływ przyjęcia, sortowania i wyceny złomu na recykling nowego stopu aluminium-cer (AlCe) do stosowania w blokach silnika w przemyśle samochodowym. Celem części laboratoryjnej tego badania jest zbadanie możliwych skutków zanieczyszczenia ceru na dobrze ugruntowane strumienie recyklingu aluminium.

Wprowadzona metodologia obejmuje trzy komponenty: (1) ukierunkowane gromadzenie danych od uczestników łańcucha dostaw w branży, (2) dane eksperymentalne za pomocą eksperymentów laboratoryjnych w celu poznania wpływu ceru na istniejące stopy oraz (3) model ekonomiczny w celu zrozumienia zachęt cenowych w segmencie recyklingu bloków silników AlCe.

W ciągu ostatnich kilku lat stopy oparte na aluminku tytanowym gamma (γ-TiAl), zwane "gammalloys", w specyficznych formach stopu i mikrostruktury zaczęto stosować w cywilnych silnikach lotniczych, jako odlewane lub przerobione plastycznie łopatki turbin niskiego ciśnienia (LPT) oraz w wybranych silnikach pojazdów naziemnych, jako wirniki odrzutowe turbosprężarki i przerobione plastycznie zawory odlotowe. Ich temperatura robocza wynosi w przybliżeniu do 750°C dla łopatek LPT i ok. 1000°C dla wirników turbosprężarki. Dokonano krytycznej oceny aktualnych technicznych stopów gamma i ich ograniczeń oraz wprowadzono osiem ścieżek wzmacniających, które można natychmiast zastosować w celu opracowania zaawansowanych stopów gamma o wyższej temperaturze. Inteligentna integracja ścieżek dla aplikacji procesów badawczo-rozwojowych jest kluczem do rozwoju technologii stopów gamma do następnych, wyższych poziomów osiągów technicznych.

Obszar interakcji komórkowych nanomateriałów jest ważnym przedmiotem badań. Wrażliwość komórek na ich pozakomórkową macierz pozwala badaczom tworzyć mikrośrodowiska do kierowanego różnicowania komórek macierzystych. Spośród nanomateriałów grafen, często nazywany "materiałem cudownym", i jego pochodne znajdują się w czołówce takich przedsięwzięć.

Węglowy szkielet grafenu w połączeniu z jego biokompatybilnością i łatwą funkcjonalizacją, został użyty jako wzmocniona metoda kontrolowanej proliferacji komórek. Grafen o strukturze plastra miodu pozwala na kompatybilność z polimerami i materiałem biologicznym w celu stworzenia nanokompozytowych rusztowań, które pomagają różnicować się w typy komórek, które w przeciwnym razie okazały się trudne. Takie materiały i ich rola w kierowaniu wzrostem komórek może pomóc w budowie przeszczepów tkanek, w których niedobory i kompatybilność z pacjentem powodują niski wskaźnik sukcesu. Przegląd ten połączy nowe badania i techniki wykorzystywane do zrozumienia i optymalizacji roli grafenu w mechanizmach wzrostu komórek.

Przeprowadzono eksperymentalną i numeryczną analizę formowania wtryskowego proszku (PIM) stopu Ti-6Al-4V w celu przygotowania bezawaryjnej wysokowydajnej części Ti-6Al-4V o niskiej zawartości węgla/tlenu. Przygotowany surowiec scharakteryzowano za pomocą specyficznych eksperymentów mających na celu identyfikację jego lepkości, ciśnienia i objętości, temperatury oraz właściwości termicznych, aby zasymulować proces formowania wtryskowego.

W celu symulacji procesu termomechanicznego podczas formowania wtryskowego zastosowano oparty na skończonych elementach schemat numeryczny. Ponadto, proces formowania wtryskowego, spajania, spiekania i izostatycznego prasowania na gorąco, wykonywano kolejno w celu przygotowania części formowanych wtryskowo. Przy zoptymalizowanych warunkach przetwarzania, formowana wtryskowo część Ti-6Al-4V wykazuje doskonałe właściwości fizyczne i mechaniczne, przy ostatecznej gęstości 99,8%, wytrzymałości na rozciąganie 973 MPa i wydłużeniu 16%.